HAYKIRIŞLARIM.

Gitmek istiyorum.

Öylesine sıkıldım ki kaçıp gitmek istiyorum. Cinayetle uyanılmayan,sessiz,huzurlu bir yere sevdiğimi de alıp gitmek istiyorum.

"Bunaldım artık. Bitsin şu lise! Kurtulayım bu evden,kurtulayım bu şehirden,bu insanlardan,bu yalanlardan,ihanetlerden,bu yaşamın zorluğundan kurtulayım." isyanlarım hayatımın her saniyesinde var.

"Daha yaşın kaç senin? Ne zorluklar göreceksin. Senden beterleri de var." gibi cümleler duymak istemiyorum.

Benim istediğim hayat bu değil. Bir sokak çocuğunun sokak hayatına mahkum olmak istemediği gibi ya da 16 yaşında ki bir genç kızın altında ki arabayı beğenmemesi gibi. Halime şükür ediyorum tabiki sıcak bir evim var,aç değilim. İstediğim araba da değil. Anlatamadığım yer burası işte. Maddi yönden değil manevi yönden eksiğim.

Sıcak yatağım var,huzur yok. Ailem var,ilgilenen yok. Karnım tok,kalbim aç.

Sizden bir ricam olacak. Gece uyumadan önce bugün neler yaptığınızı bir düşünün. Kaç insanı mutlu ettiniz? Kaç insanla dalga geçtiniz? Kaç insanın kalbini kırdınız? Her şeyi bir kenara bıraktım. BUGÜN KENDİNİZ İÇİN NE YAPTINIZ? 

Yazdıklarınızı az çok okuyorum. Herkes bu hayattan şikayetçi. Peki bu hayatı değiştirmek için hangi biriniz çaba gösteriyorsunuz? Birilerinin gelip hayatınızı değiştirmesini bekliyorsanız; ÇOK BEKLERSİNİZ.

Yarın sabah mutlu uyanın. Yapmaktan hoşlandığınız şeyleri yapın. Bir insanı mutlu edin. Ve yarın gece bir daha düşünün.

İSTEDİĞİNİZ HAYAT BU DEĞİL.