Ya yapamazsam?

Ben nasıl hemşire olurum?  Ben nasıl staj yaparım? Ben nasıl iğne yaparım?  Bu soruları kendime sormaktan sıkıldım artık.

Bugün okulda damar yolu açmayı öğrendim. Hoca gösteriyor işte böyle yapılacak diye. O kadar çok korkuyorum ki yapamayacağım diye uygulamayı yapacak arkadaşıma en son biz yapalım diyorum. Sınıftakiler sırayla gelip yapıyorlar bende tekniğini öğrenmeye çalışıyorum. İlk arkadaşım bana uygulayacaktı. Bana uygulanmasından korkmuyorum. Sıra bize geldi.  Arkadaş yaptı damara girebildi ya ben yapamazsam? Hoca biraz dinlen öyle gel yap dedi bende tamam deyip kalktım.

Anaaaaa sıra bana geliyo napıcaaaam?

Dadadadam.

Arkadaş kolunu açtı. Benim tepkim; Damar yok laaaaaan. Neyse turnikeyi bağladım. Dolgunluğu hissettim. 45 derecelik açıyı ayarladım hoca aferin dedi :))))) Alalalalaaa girdim valla. Bir de baktım kan geldi oley beeeeee! Gerisini halletmek kolay zaten.

İşlemi bitirdiğimde arkadaşım hiç acıtmadığımı söyledi. Nasıl mutlu oldum!

Yapmıştım hemşirenin zor görevlerinden birini yapmıştım. Artık diğer uygulamaları yapmaktan korkmuyorum.  Özgüvenim artmıştı. Tam anlamıyla bir hemşireyim artık!